Door schade en schande wordt men wijs. Zo is het maar net. Jaren heb ik gehoord: ‘Rechtop!’ En dat deed ik dan braaf, maar ik kon het gewoon niet volhouden. Mijn rug heeft een lichte bolling.
Als ik jeugdfoto’s terug kijk dan zie ik dat ik mijn mond altijd iets open heb staan. Ik ben een mondademhaler. Dat wist ik, maar dat het zulke verregaande gevolgen zou hebben dat heeft nooit iemand mij verteld.
Tot ik op mijn 35ste bij een waarnemend mondhygiëniste kwam. Zij vertelde mij dat ik iets bijzonders met mijn tong deed, een smalle neus had en dat dit waarschijnlijk allemaal te maken had met mijn mondademhaling.
En toen is het Googlen begonnen, ik ben bij een ademhalingstherapeut geweest en ik heb vele oefeningen gedaan. Nog steeds adem ik regelmatig door m’n mond, maar er is verbetering. En wat ik allemaal ontdekt op mijn zoektocht wil ik graag met jullie delen. Niet omdat ik de wijsheid in pacht heb, maar vooral om dit meer bekendheid te geven.